ὄλλυμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	ὄλλυμι & ὀλλύω	ὄλλυμαι
Παρατατικός	ὤλλυν & ὤλλυον	ὠλλύμην
Μέλλοντας	ὀλέσω & ὀλῶ (αττ.)	ὀλοῦμαι
Αόριστος	ὤλεσα	ὠλόμην
Παρακείμενος	ὀλώλεκα	ὄλωλα
Υπερσυντέλικος	ὠλωλέκειν	ὀλώλειν & ὠλώλειν
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

ὄλλυμι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃elh₁- (καταστρέφω) + -νυμι

Ρήμα

ὄλλυμι

1. καταστρέφω
2. αφανίζω
3. ερημώνω
4. χάνομαι

   ※  οὐ μὴν γυνή γ᾽ ὄλωλεν Ἄλκηστις σέθεν;

   Δε χάθηκε, πιστεύω, η Άλκηστή σου. (Ευριπίδης, Άλκηστις, 518, 438 π.Χ. [1])

Συγγενικά

• ὄλεθρος
• ὀλέθριος
• ὀλέκω
• ὀλέσκω
• ὀλετήρ θηλ. ὀλέτειρα
• ὀλέτις
• ὀλωλότες

Σύνθετα

• ἀπόλλυμι
• διόλλυμι
• ἐξόλλυμι
• κατόλλυμι
• ὀλεσήνωρ, ο ανδροφόνος
• ὀλεσίμβροτος
• ὀλεσιτύραννος
• προόλλυμι
• ὠλεσίκαρπος

Κλίση

    ὄλλυμι

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὄλλῡμι ὀλλύω ὀλλύοιμι - σύ ὄλλῡς ὀλλύῃς ὀλλύοις ὄλλῡ οὗτος ὄλλῡσι(ν) ὀλλύῃ ὀλλύοι ὀλλύτω ἡμεῖς ὄλλυμεν ὀλλύωμεν ὀλλύοιμεν - ὑμεῖς ὄλλυτε ὀλλύητε ὀλλύοιτε ὄλλυτε οὗτοι ὀλλύασι(ν) ὀλλύωσι(ν) ὀλλύοιεν ὀλλύντων / ὀλλύτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ὀλλύναι ὀλλύς ὀλλῦσα ὀλλύν ὀλλύω λείπει η προσωδία ρήματος Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὤλλῡν - - - σύ ὤλλῡς - - - οὖτος ὤλλῡ - - - ἡμεῖς ὤλλυμεν - - - ὑμεῖς ὤλλυτε - - - οὗτοι ὤλλυσαν - - - Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὤλλυον - - - σύ ὤλλυες - - - οὖτος ὤλλυε - - - ἡμεῖς ὠλλύομεν - - - ὑμεῖς ὠλλύετε - - - οὗτοι ὤλλυον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὀλέσω - ὀλέσοιμι - σύ ὀλέσεις - ὀλέσοις - οὗτος ὀλέσει - ὀλέσοι - ἡμεῖς ὀλέσομεν - ὀλέσοιμεν - ὑμεῖς ὀλέσετε - ὀλέσοιτε - οὗτοι ὀλέσουσι(ν) - ὀλέσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ὀλέσειν ὀλέσων ὀλέσουσα ὀλέσον Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὀλῶ - ὀλοῖμι / ὀλοίην - σύ ὀλεῖς - ὀλοῖς / ὀλοίης - οὖτος ὀλεῖ - ὀλοῖ / ὀλοίη - ἡμεῖς ὀλοῦμεν - ὀλοῖμεν - ὑμεῖς ὀλεῖτε - ὀλοῖτε - οὗτοι ὀλοῦσι(ν) - ὀλοῖεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ὀλεῖν ὀλῶν ὀλοῦσα ὀλοῦν Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὤλεσα ὀλέσω ὀλέσαιμι - σύ ὤλεσας ὀλέσῃς ὀλέσαις / ὀλέσειας ὄλεσον οὗτος ὤλεσε ὀλέσῃ ὀλέσαι / ὀλέσειεν ὀλεσάτω ἡμεῖς ὠλέσαμεν ὀλέσωμεν ὀλέσαιμεν - ὑμεῖς ὠλέσατε ὀλέσητε ὀλέσαιτε ὀλέσατε οὗτοι ὤλεσαν ὀλέσωσι(ν) ὀλέσαιεν / ὀλέσειαν ὀλεσάντων / ὀλεσάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ὀλέσαι ὀλέσας ὀλέσασα ὀλέσαν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὀλώλεκα ὀλωλέκω / ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός ὦ ὀλωλέκοιμι / ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός εἴην - σύ ὀλώλεκας ὀλωλέκῃς / ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός ᾖς ὀλωλέκοις / ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός εἴης ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός ἴσθι οὗτος ὀλώλεκε ὀλωλέκῃ / ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός ᾖ ὀλωλέκοι / ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός εἴη ὀλωλεκώς, ὀλωλεκυῖα, ὀλωλεκός ἔστω ἡμεῖς ὀλωλέκαμεν ὀλωλέκωμεν / ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα ὦμεν ὀλωλέκοιμεν / ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ὀλωλέκατε ὀλωλέκητε / ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα ἦτε ὀλωλέκοιτε / ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα εἴητε/εἶτε ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα ἔστε οὗτοι ὀλωλέκασι(ν) ὀλωλέκωσι(ν) / ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα ὦσι(ν) ὀλωλέκοιεν / ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα εἴησαν/εἶεν ὀλωλεκότες, ὀλωλεκυῖαι, ὀλωλεκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ὀλωλεκέναι ὀλωλεκώς ὀλωλεκυῖα ὀλωλεκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ὀλωλέκειν - - - σύ ὀλωλέκεις - - - οὖτος ὀλωλέκει - - - ἡμεῖς ὀλωλέκεμεν - - - ὑμεῖς ὀλωλέκετε - - - οὗτοι ὀλωλέκεσαν - - -

Πηγές

• ὄλλυμι - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ὄλλυμι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὄλλυμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.