ὄνειρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὄνειρον	τὰ	ὄνειρᾰ
γενική	τοῦ	ὀνείρου	τῶν	ὀνείρων
δοτική	τῷ	ὀνείρῳ	τοῖς	ὀνείροις
αιτιατική	τὸ	ὄνειρον	τὰ	ὄνειρᾰ
κλητική ὦ!		ὄνειρον		ὄνειρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀνείρω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀνείροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Επιπλέον τύποι στον πληθυντικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τὰ	ὀνείρᾰτᾰ
γενική	τῶν	ὀνειρᾰ́των
δοτική	τοῖς	ὀνείρᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὰ	ὀνείρᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ὀνείρᾰτᾰ

Ετυμολογία

ὄνειρον < → δείτε τη λέξη ὄνειρος

Ουσιαστικό

ὄνειρον ουδέτερο

• άλλη μορφή του ὄνειρος

Σημειώσεις

• Με επιπλέον τύπους στον πληθυντικό, σαν σε υποθετικό ενικό *ὄνειραρ

  δείτε και το νεοελληνικό ονείρατα

Συγγενικά

• → δείτε και τη λέξη ὄναρ

Πηγές

• Για τους πολλούς κλιτικούς τύπους, δείτε ὄνειρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.