ὄνειρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὄνειρος	οἱ	ὄνειροι
γενική	τοῦ	ὀνείρου	τῶν	ὀνείρων
δοτική	τῷ	ὀνείρῳ	τοῖς	ὀνείροις
αιτιατική	τὸν	ὄνειρον	τοὺς	ὀνείρους
κλητική ὦ!		ὄνειρε		ὄνειροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀνείρω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀνείροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὄνειρος < ὄναρ + -ος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ὄνειρος αρσενικό

1. όνειρο
2. → δείτε και τη λέξη Ὄνειρος: ο θεός των ονείρων

Άλλες μορφές

• ὄνειρον (ουδέτερο, με πολυτυπία στον πληθυντικό)
• αιολικός τύπος : ὄνοιρος

Πηγές

• ὄνειρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὄνειρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.