ὄνυξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ὀνῠχ-
ονομαστική	ὁ	ὄνυξ	οἱ	ὄνυχες
γενική	τοῦ	ὄνυχος	τῶν	ὀνύχων
δοτική	τῷ	ὄνυχῐ	τοῖς	ὄνυξῐ (ν) & επικός:ὀνύχεσσι (ν)
αιτιατική	τὸν	ὄνυχᾰ	τοὺς	ὄνυχᾰς
κλητική ὦ!		ὄνυξ		ὄνυχες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὄνυχε
γεν-δοτ	τοῖν		ὀνύχοιν
Η δοτική πληθυνικού -εσσι στον Όμηρο, μόνο για τα νύχια αετού.
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ὄνυξ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃negʰ- (νύχι). Συγγενή: λατινική unguis, σανσκριτική नख (nakhá, νύχι).

Για τη σημασία της ορυκτολογίας, αβέβαιης ετυμολογίας ... • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

ὄνυξ αρσενικό

(ανατομία) νύχι, οπλή, δαγκάνα
※ 7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι, 203 (203-204)
ὧδ᾽ ἴρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον, | ὕψι μάλ᾽ ἐν νεφέεσσι φέρων, ὀνύχεσσι μεμαρπώς·
Έτσι μίλησε το γεράκι στο αηδόνι με τον πλουμιστό λαιμό | σαν να το ᾽χε αρπάξει με τα νύχια του και το ᾽φερε ψηλά πολύ στα νέφη.

Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

≈ συνώνυμα:: ὁπλή, χηλή
(κατ’ επέκταση) ό,τι μοιάζει με νύχι:
1. άγκιστρο
2. εργαλείο που χρησιμοποιείται όπως το νύχι, δηλαδή για γρατζούνισμα, ξύσιμο π.χ. το ξέστρο
(ορυκτολογία) όνυχας

και

ὄνυξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ὄνυξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.