ὑάλιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὑάλιον	τὰ	ὑάλια
γενική	τοῦ	ὑαλίου	τῶν	ὑαλίων
δοτική	τῷ	ὑαλίῳ	τοῖς	ὑαλίοις
αιτιατική	τὸ	ὑάλιον	τὰ	ὑάλια
κλητική ὦ!		ὑάλιον		ὑάλια
Κατά την αρχαία κλίση.
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑάλιον < αρχαία ελληνική ὕαλος + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

ὑάλιον ουδέτερο

• ο καθρέφτης, το κάτοπτρο

  ※  16ος αιώνας Δαμασκηνός ο Στουδίτης, Ομιλία 25

  ἐκοίταζα εἰς τὸ ὑάλιον τὸ πρόσωπόν μου.

Άλλες μορφές

• ὑέλιον (στο λεξικό Σούδα)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .