ὑμῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

ὑμῶν

• γενική πληθυντικού του σύ, β΄ προσώπου του ἐγώ

Κλίση

η προσωπική αντωνυμία
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἐγώ	σύ	—
γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	(οὗ)
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σει	(ἕ)
κλητική	(οὗτος)	(αὕτη)	—
πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	ἡμεῖς	ὑμεῖς	(σφεῖς)
γενική	ἡμῶν	ὑμῶν	(σφῶν)
δοτική	ἡμῖν	ὑμῖν	(σφίσι(ν))
αιτιατική	ἡμᾶς	ὑμᾶς	(σφᾶς)
κλητική	—	—	—
πτώσεις	δυϊκός
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
ονομαστ.αιτιατ.	νώ, νῶϊ	σφώ, σφῶϊ	—
γενική-δοτική	νῷν	σφῷν	—
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες