ὑπεπιμελητής

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ὑπεπιμελητής < ὑπ- + ἐπιμελητής

Προφορά

ΔΦΑ : /i.pe.pi.me.liˈtis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ὑ‐πε‐πι‐με‐λη‐τής

Ουσιαστικό

ὑπεπιμελητής αρσενικό

• (καθαρεύουσα, σπάνιο) βαθμός υπηρεσίας, κατώτερος του επιμελητή: ο βοηθός του επιμελητή

  ※  Ανωνύμου, Ἡ στρατιωτικὴ ζωὴ ἐν Ἑλλάδι, 1870 (απόσπασμα @greek-language.gr)

  […] ἐπαρουσιάσθην εἰς τὸν ὑπεπιμελητὴν ἐν τῇ οἰκίᾳ του […] Ὄχι μόνον ἐγώ, ἀλλὰ καὶ οἱ άλλοι ὅλοι τοῦ ὑπουργείου, εἴχομεν τὴν συνήθειαν, ὁμιλοῦντες πρὸς αυτόν, νὰ τὸν προβιβάζωμεν κατὰ ἕναν βαθμόν. […] διότι “ὑπεπιμελητὴς” δυσκόλως προφέρεται, ἐνῶ “ἐπιμελητὴς” καὶ ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ λέγοντος εὐκόλως προφέρεται καὶ εἰς τὰ ὦτα τοῦ ἀκούοντος εὐχαρίστως εἰσφέρεται