ὑπολαΐς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὑπολαΐς	αἱ	ὑπολαΐδες
γενική	τῆς	ὑπολαΐδος	τῶν	ὑπολαΐδων
δοτική	τῇ	ὑπολαΐδῐ	ταῖς	ὑπολαΐσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ὑπολαΐδᾰ	τὰς	ὑπολαΐδᾰς
κλητική ὦ!		ὑπολαΐς*		ὑπολαΐδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑπολαΐδε
γεν-δοτ	τοῖν		ὑπολαΐδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑπολαΐς < ὑπο- + λᾶς + -ίς

Ουσιαστικό

ὑπολαΐς θηλυκό

• (πτηνό) είδος ωδικού πτηνού, η υπολαΐδα

Πηγές

• ὑπολαΐς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.