ὕελος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὕελος	αἱ	ὕελοι
γενική	τῆς	ὑέλου	τῶν	ὑέλων
δοτική	τῇ	ὑέλῳ	ταῖς	ὑέλοις
αιτιατική	τὴν	ὕελον	τὰς	ὑέλους
κλητική ὦ!		ὕελε		ὕελοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑέλω
γεν-δοτ	τοῖν		ὑέλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὕελος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *uel- / *welH- (γυρίζω, στρέφω)

Ουσιαστικό

ὕελος θηλυκό

• άλλη μορφή του ὕαλος

Πηγές

• ὕαλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.