ὠδίν

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ὠδῑν-
ονομαστική	ἡ	ὠδίν	αἱ	ὠδῖνες
γενική	τῆς	ὠδῖνος	τῶν	ὠδίνων
δοτική	τῇ	ὠδῖνῐ	ταῖς	ὠδῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ὠδῖνᾰ	τὰς	ὠδῖνᾰς
κλητική ὦ!		ὠδίν		ὠδῖνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὠδῖνε
γεν-δοτ	τοῖν		ὠδίνοιν
Το δίχρονο φωνήεν του θέματος σε -ῑν είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'δελφίν' όπως «δελφίν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

ὠδίν αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) μεταγενέστρη μορφή του ὠδίς

Πηγές

• ὠδίν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.