ᾤα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ᾤᾱ	αἱ	ᾦαι
γενική	τῆς	ᾤᾱς	τῶν	ᾠῶν
δοτική	τῇ	ᾤᾳ	ταῖς	ᾤαις
αιτιατική	τὴν	ᾤᾱν	τὰς	ᾤᾱς
κλητική ὦ!		ᾤᾱ		ᾦαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ᾤᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ᾤαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ᾤα < *ὠϝία ή *ὦϝjα < ὄϊς (πρόβατο) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₃eui- (πρόβατο)

Ουσιαστικό

ᾤα θηλυκό

1. η προβιά

   ≈ συνώνυμα: μηλωτή

2. ένδυμα που καλύπτει τα πόδια, παρόμοιο με το παντελόνι ή με ποδιά, που το φορούσαν οι λουόμενοι

   περιζωσάμενος ᾤαν λουτρίδα, κατάδεσμον ἥβης (Θεόπομπος, κωμικός, 4ος αιώνας. 37)

3. (ενδυμασία) η ούγια, η μπορντούρα ενός ενδύματος

   ≈ συνώνυμα: ὄα, κράσπεδον

4. (κατ’ επέκταση) η άκρη

Άλλες γραφές

• ὤα
• ὠία
• ὤια
• ὠίαι (⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Ω)

Άλλες μορφές

• ὄα

Δείτε επίσης

• ούγια

Πηγές

• ᾤα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.