ῥάχις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ῥάχις	ῥάχει	ῥάχεις
Γενική	ῥάχεως	ῥαχέοιν	ῥάχεων
Δοτική	ῥάχει	ῥαχέοιν	ῥάχεσι(ν)
Αιτιατική	ῥάχιν	ῥάχει	ῥάχεις
Κλητική	ῥάχι	ῥάχει	ῥάχεις

Ετυμολογία

ῥάχις < ῥάσσω

Ουσιαστικό

ῥάχις θηλυκό

1. η ραχοκοκαλιά, η ράχη
2. (μεταφορικά) η οροσειρά

Συγγενικές λέξεις

• ῥαχιαῖος
• ῥαχίζω
• ο ῥαχίτης και η ῥαχῖτις
• ίσως και το ῥηχός