-άω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

-άω < νεότερος μεταπλασμός των ρημάτων σε -ώ (της 2ης συζυγίας), κατά το τρίτο πρόσωπο ενικού -άει. Συχνά συμβαίνει να συμπίπτει με την κατάληξη ασυναίρετων αρχαίων ρημάτων σε -άω. Η συνήθης ετυμολογική ακολουθία ήταν:

αρχαία ελληνική κατάληξη ρημάτων -άω, -έω, -όω > συναίρεση σε -ῶ >

> κληρονομημένο από τη μεσαιωνική ελληνική -ῶ >

> κληρονομημένο από τη νέα ελληνική -ώ > μεταπλασμός σε -άω

Επίθημα

-άω

• κατάληξη ρημάτων που προέρχονται από τα βαρύτονα ρήματα σε -ώ (που είχαν πιο επίσημη χροιά)

  αγαπώ > αγαπάω

Δείτε επίσης

• Ρήματα δεύτερης συζυγίας σε -άω (νέα ελληνικά) στο Βικιλεξικό

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

-άω < → λείπει η ετυμολογία

Επίθημα

-άω

• κατάληξη ασυναίρετων ρημάτων

Δείτε επίσης

• Ρήματα σε -άω (αρχαία ελληνικά) στο Βικιλεξικό
• Λέξεις -άω @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts
• -έω
• -όω