Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης:

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

κατάληξη ουδετέρων ουσιαστικών: (δείτε και ) < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική -ίν ή -ιν < υποκοριστικό αρχαία ελληνική -ίον
λόγια επιρρήματα: < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική (όπως ἀμαχητ-ί) σε ‑τί, ‑στί, ‑αστί, ‑ιστί και χωρίς > τ > τα εις ‑εί
ουδέτερα επιθέτων σε -ής, -ιά, -ί: < δάνειο από την (άμεσο δάνειο) τουρκική -i, -ι, -u, -ü όπως (fıstık > fıstıki)

Επίθημα[επεξεργασία]

  1. κατάληξη ουδέτερων ουσιαστικώνδείτε και
    παιδί
  2. επίθημα για το σχηματισμό λόγιων επιρρημάτων
    γαλλιστί
  3. επίθημα σχηματισμού του ουδετέρου των επιθέτων σε -ής, -ιά,
    καροτής > καροτί
    λεμονής > λεμονί

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]



Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

κατάληξη ουδετέρων ουσιαστικών: (δείτε και -ίν ή -ιν < υποκοριστικό αρχαία ελληνική -ίον
λόγια επιρρήματα: < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική

Επίθημα[επεξεργασία]

  1. κατάληξη ουδέτερων ουσιαστικώνδείτε και -ίν ή -ιν
  2. επίθημα για το σχηματισμό λόγιων επιρρημάτων
    ψηλαφητί


Δείτε επίσης[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

< πιθανόν κατάλοιπο παλιάς οργανικής πτώσης. Και σε άλλες γλώσσες: λατινικά -i (όπως uti), χεττιτικά (eni-)[1]

Επίθημα[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.