-θραύστης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

-θραύστης < ελληνιστική κοινή -θραύστης < αρχαία ελληνική θραύω

Επίθημα

-θραύστης

• βʹ συνθετικό που δηλώνει το όργανο ή το πρόσωπο που θραύει ό,τι φανερώνει το αʹ συνθετικό

  κεφαλοθραύστης, λιθοθραύστης

Μεταφράσεις

    -θραύστης