-ινος
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- -ινος < αρχαία ελληνική -ινος
Επίθημα[επεξεργασία]
-ινος
- επίθημα για το σχηματισμό λόγιων επιθέτων από ουσιαστικά
- δηλωτικό της ύλης από την οποία είναι φτιαγμένο όπως στην πρωτότυπη λέξη
- μαρμάρινος
- ≈ συνώνυμα: -ένιος (προφορικό, όχι λόγιο) όπως στο μαρμαρένιος
- πέτρινος
- μαρμάρινος
- ή τα χαρακτηριστικά της προέλευσης
- ή δηλωτικό χρώματος
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
επίσης
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- -ινος < επίθημα πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *-iHnos[1] < *-nós (-νος) σε λέξεις με θεματικό φωνήεν [i] (όπως πρωι-νός) και μετά, σε επανανάλυση με ‑ινός[2] και ως δηλωτικό ύλης: ‑ινος
Επίθημα[επεξεργασία]
-ινος
- επίθημα δηλωτικό ύλης ή προέλευσης
- κέδρινος
- ἀνθρώπινος
- ἐκείνινος (προερχόμενος από εκείνον)
[επεξεργασία]
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
επίσης
[επεξεργασία]
- ↑ Ανασύνθεση ΠΙΕ *iHnos, en.wiktionary
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Πηγές[επεξεργασία]
- επίθετα σε -ινος - Debrunner, Albert (1917) Griechische Wortbildungslehre. (O Σχηματισμός των λέξεων στην Αρχαία Ελληνική) Mετάφραση: Ηλίας Τσιριγκάκης, επιμέλεια: Ευάγγελος Πετρούνιας, στο @greek-language.gr, 2008.