-φωνία

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η -φωνία οι -φωνίες
      γενική της -φωνίας των -φωνιών
    αιτιατική τη(ν) -φωνία τις -φωνίες
     κλητική -φωνία -φωνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

-φωνία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική -φωνία

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /foˈni.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός: -φω‐νί‐α

Επίθημα[επεξεργασία]

-φωνία θηλυκό

Σύνθετα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη φωνή

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. -φωνία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας}}
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

Πηγές[επεξεργασία]

  • -φωνίαΧαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)



Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

-φωνία < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική -φωνία

Επίθημα[επεξεργασία]

-φωνία θηλυκό

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη φωνή



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική -φωνί αἱ -φωνίαι
      γενική τῆς -φωνίᾱς τῶν -φωνιῶν
      δοτική τῇ -φωνί ταῖς -φωνίαις
    αιτιατική τὴν -φωνίᾱν τὰς -φωνίᾱς
     κλητική ! -φωνί -φωνίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  -φωνί
γεν-δοτ τοῖν  -φωνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

-φωνία < φων(έω, ῶ) + -ία

Επίθημα[επεξεργασία]

-φωνία θηλυκό

Σύνθετα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη φωνή