clarus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

clarus < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *kel- / *kle- (καλώ, φωνάζω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈklaː.rus/

Επίθετο

clarus ^(la), -a, -um

1. καθαρός, λαμπρός, που λάμπει
2. ξεκάθαρος, σαφής, προφανής
3. φημισμένος, ένδοξος, διαπρεπής
4. διαβόητος

Αλλόγλωσσα παράγωγα

• νέα ελληνική: κλαρίνο

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	clarus	clara	clarum	clarī	clarae	clara
γενική	clarī	clarae	clarī	clarōrum	clarārum	clarōrum
δοτική	clarō	clarae	clarō	clarīs	clarīs	clarīs
αιτιατική	clarum	claram	clarum	clarōs	clarās	clara
κλητική	clare	clara	clarum	clarī	clarae	clara
αφαιρετική	clarō	clarā	clarō	clarīs	clarīs	clarīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)