clerc

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

clerc < εκκλησιαστική λατινική clericus < αρχαία ελληνική κλῆρος

Η λέξη μαρτυρείται από τον 10ο αιώνα.

Προφορά

• ομόηχα: clair, claire, Claire

Ουσιαστικό

clerc ^(fr) αρσενικό

1. (χριστιανισμός) ο κληρικός

   ≠ αντώνυμα: laïc

2. ο σοφός, που έχει μεγάλη μόρφωση

   ≠ αντώνυμα: béotien, ignorant, inculte

3. ο υπάλληλος συμβολαιογράφου

Συγγενικά

• clergé
• clérical