dil

Τουρκικά (tr)

Ουσιαστικό

dil ^(tr)

1. η γλώσσα (το όργανο του σώματος)
2. η γλώσσα ( ο κώδικας επικοινωνίας)

Κλίση

κλίση του dil

	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	dil	diller
αιτιατική	dili	dilleri
δοτική	dile	dillere
τοπική	dilde	dillerde
αφαιρετική	dilden	dillerden
γενική	dilin	dillerin

    κτητικές μορφές του dil

(ονομαστική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	dilim	dillerim
... σου	dilin	dillerin
... του	dili	dilleri
... μας	dilimiz	dillerimiz
... σας	diliniz	dilleriniz
... τους	dilleri	dilleri

(αιτιατική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	dilimi	dillerimi
... σου	dilini	dillerini
... του	dilini	dillerini
... μας	dilimizi	dillerimizi
... σας	dilinizi	dillerinizi
... τους	dillerini	dillerini

(δοτική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	dilime	dillerime
... σου	diline	dillerine
... του	diline	dillerine
... μας	dilimize	dillerimize
... σας	dilinize	dillerinize
... τους	dillerine	dillerine

(τοπική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	dilimde	dillerimde
... σου	dilinde	dillerinde
... του	dilinde	dillerinde
... μας	dilimizde	dillerimizde
... σας	dilinizde	dillerinizde
... τους	dillerinde	dillerinde

(αφαιρετική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	dilimden	dillerimden
... σου	dilinden	dillerinden
... του	dilinden	dillerinden
... μας	dilimizden	dillerimizden
... σας	dilinizden	dillerinizden
... τους	dillerinden	dillerinden

(γενική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	dilimin	dillerimin
... σου	dilinin	dillerinin
... του	dilinin	dillerinin
... μας	dilimizin	dillerimizin
... σας	dilinizin	dillerinizin
... τους	dillerinin	dillerinin