discharge

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

discharge < dis- + charge

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
discharge	discharges

discharge ^(en)

1. αποβολή, εκκένωση, χύσιμο (για υγρά)
2. εκκένωση (ηλεκτρική)
3. ξεπλήρωμα, εκπλήρωση (για χρέος, υποχρέωση)

Ρήμα

ενεστώτας	discharge
γ΄ ενικό ενεστώτα	discharges
αόριστος	discharged
παθητική μετοχή	discharged
ενεργητική μετοχή	discharging

discharge ^(en)

1. εκλύω (πχ ακτινοβολία)
2. απολύω, απαλλάσσω κάποιον από εργασία ή από κατηγορία
3. απαλλάσσω κάποιον από θεραπεία, του επιτρέπω να βγει από το νοσοκομείο
4. αποβάλλω, χύνω (για υγρά ή αέρια)
5. χύνομαι (για ποτάμια)
6. εκφορτίζω, αποφορτίζω, εξαντλώ τη φόρτιση

   ↪ After a little while, my phone was discharged completely.

   Μετά από λίγη ώρα αποφορτίστηκε το κινητό μου εντελώς.

   ≠ αντώνυμα: charge

7. ξεπληρώνω ένα χρέος, εκπληρώνω/τελειώνω με μια υποχρέωση
8. αδειάζω ένα όπλο πυροβολώντας
9. (σκωπτικό) κλάνω