Πατήσια

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: πατησιά

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική τα Πατήσια
      γενική των Πατησίων
    αιτιατική τα Πατήσια
     κλητική Πατήσια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «μίλι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Πατήσια <
Σύμφωνα με τον Κώστα Μπίρη και τον Στέφανο Δραγούμη < Βατήσι < αρχαία ελληνική Βατή (θηλυκό, ονομασία του αρχαίου δήμου).
Ή κατά μία άλλη άποψη από το επώνυμο Πατήσας ή Πατήσης.[1]
Κατά τον Δημήτριο Καμπούρογλου < Πατίς-Αγά (Τούρκος αξιωματούχος που διέμενε στην περιοχή).[2]
Σύμφωνα με τον Διονύσιο Σουρμελή, παραφθορά της προηγούμενης ονομασίας της περιοχής, Παραδείσια.[3]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /paˈti.si̯a/ & /paˈti.sça/
τυπογραφικός συλλαβισμός: Πα‐τή‐σια
τονικό παρώνυμο: πατησιά

Κύριο όνομα[επεξεργασία]

Πατήσια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

  • συνοικία της Αθήνας
    ※  Γύρισε πολὺ νωρίτερ’ ἀπὸ τὸ συνηθισμένο καὶ μᾶς ἐμπιστεύτηκε πὼς ἡ συνάντηση θὰ γινόταν τὸ πρωῒ στὶς πέντε, σ’ ἕνα χτῆμα, στὰ Πατήσια. (Γρηγόριος Ξενόπουλος, Ο γιος μου και η κόρη μου, στο περιοδικό Νέα Εστία τχ. 67 (1 Οκτωβρίου 1929), Έτος Γ΄, σελ. 826)
    ※  Ἐπὶ στήλης ἐπιτυμβίου, λίθου τοῦ Ὑμηττοῦ. Ηὖρον αὐτὴν τὸ 1830 Δεκεμβρίου 1 εἰς τοὺς πρὸς τὸ βόρειον τῶν Ἀθηνῶν κήπους, οὓς καλούμεν «Πατήσια» εἰς τὴν καλουμένην «Μεγάλην Βρύσιν» (Αρχαιολογική Εφημερίς, 1841, Αρχαιολογική Εταιρεία εν Αθήναις, σελ. 1018)
    ※  έχεις ομορφιά φιδίσιατι γυρεύεις στα Πατήσια; (οι δυο τελευταίοι στίχοι από το τραγούδι «Λίνα» του Νικόλα Άσιμου)
δείτε και: Άνω Πατήσια, Κάτω Πατήσια, Κυπριάδου, Αλυσίδα

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. Κώστας Η. Μπίρης, Τοπωνυμικά των Αθηνών, (Έκδοσις: Αθήνα, 1945) σελ. 257
  2. Μένος Φιλήντας, Οι ετυμολογίες του Καμπούρογλου, στο περιοδικό Νέα Εστία τχ. 141 (1 Νοεμβρίου 1932), Έτος ΣΤ΄, σελ. 1170.
  3. Φερδινάνδος Γρηγορόβιος, Σπυρίδων Λάμπρος, Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους μέσους αιώνας - Τόμος Β΄, (Τύποις Π.Δ. Σακελλαρίου: Αθήνα, 1904), σελ. 398.