γωνία

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: γωνιά

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η γωνία οι γωνίες
      γενική της γωνίας των γωνιών
    αιτιατική τη γωνία τις γωνίες
     κλητική γωνία γωνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Γωνία δρόμων.
Γωνία ταβανιού.
Γωνία ψωμιού.

Ετυμολογία [επεξεργασία]

γωνία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική γωνία (η γωνία, η γωνιά, η κώχη και το γωνιόμετρο, το όργανο του ξυλουργού). Συγκρίνετε με το γωνιά.

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ɣoˈni.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός: γω‐νί‐α

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

γωνία θηλυκό

  1. (γεωμετρία) ο χώρος που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ευθείες που τέμνονται, κοντά στο σημείο τομής τους
    οξεία, ορθή, αμβλεία γωνία
  2. το μέρος όπου συναντιώνται δυο δρόμοι
    Υπάρχει ένα φανάρι στη γωνία του δρόμου.
     συνώνυμα: γωνιά
  3. το ακριανό μέρος ενός χώρου, ο χώρος που σχηματίζεται ανάμεσα σε γειτονικές πλευρές ή επιφάνειες
    Βάλε το κιβώτιο στη γωνία του δωματίου!
     συνώνυμα: γωνιά
  4. το ακριανό μέρος ενός ψωμιού
    Όλο θες να τρως τη γωνία, άφησέ την και στους άλλους!

Πολυλεκτικοί όροι[επεξεργασία]

Εκφράσεις[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

όπως ενδεικτικά

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις προς κατάταξη κατά έννοια



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική γωνί αἱ γωνίαι
      γενική τῆς γωνίᾱς τῶν γωνιῶν
      δοτική τῇ γωνί ταῖς γωνίαις
    αιτιατική τὴν γωνίᾱν τὰς γωνίᾱς
     κλητική ! γωνί γωνίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  γωνί
γεν-δοτ τοῖν  γωνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ζητούμενο λήμμα

Πηγές[επεξεργασία]