ελκυσμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ελκυσμός	οι	ελκυσμοί
γενική	του	ελκυσμού	των	ελκυσμών
αιτιατική	τον	ελκυσμό	τους	ελκυσμούς
κλητική		ελκυσμέ		ελκυσμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ελκυσμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἑλκυσμός < ἑλκύω ἑλκυσ- + -μός

Προφορά

ΔΦΑ : /el.ciˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ελ‐κυ‐σμός

Ουσιαστικό

ελκυσμός αρσενικό

1. (λόγιο) το τράβηγμα, η έλξη
2. (ειδικότερα)
   1. η δύναμη που δημιουργείται από την κίνηση αερίων σε ένα αγωγό (φυσικός ελκυσμός - προκύπτει από τη γεωμετρία του χώρου / τεχνητός ελκυσμός που προκύπτει από χρήση μηχανικών μέσων)

      ※  Στους ατμοσφαιρικούς λέβητες όμως, η καπνοδόχος πρέπει να έχει τον κατάλληλο ελκυσμό (τράβηγμα) (Στοιχεία Σχεδιασμού Κεντρικών Θερμάνσεων, 2013-2014)

   2. αναγκαία ελκτική δύναμη για την κίνηση οχήματος

      → δείτε τη λέξη ρυμουλκία

   3. (ιατρική, 'καθαρεύουσα', μεσαιωνικά ελληνικά) → δείτε ἑλκυσμός

Μεταφράσεις

    ελκυσμός

→ δείτε τις λέξεις τράβηγμα και έλξη