μονοθελητισμός

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μονοθελητισμός οι μονοθελητισμοί
      γενική του μονοθελητισμού των μονοθελητισμών
    αιτιατική τον μονοθελητισμό τους μονοθελητισμούς
     κλητική μονοθελητισμέ μονοθελητισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

μονοθελητισμός < μεσαιωνικά ελληνικά μονοθελήτ(ης) + -ισμός[1] ή λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική monothélisme (μαρτυρείται από το 1865)[2]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /mo.no.θe.li.tiˈzmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νο‐θε‐λη‐τι‐σμός

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

μονοθελητισμός αρσενικό

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    μονοθελητισμός

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ μονοθελητισμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=μονοθελητισμός&oldid=5492887"