epitaph

Αγγλικά (en)

Προφορά

/ˈɛpɪtɑːf/, /ˈɛpɪtaf/

Ετυμολογία en

ύστερα μεσοαγγλικά: epitaph < παλαιογαλλικά: epitaphe, μέσω των λατινικών από το ελληνικό: ἐπιτάφιον «επιτάφιος λόγος», ουδέτερο γένος του επιθέτου ἐπιτάφιος/επιτάφιος «επί, πάνω ή στον τάφο» < επι- (ἐπί, επί) «πάνω από» + τάφος

Ουσιαστικό

ενικός αριθμός: epitaph ^(en)
πληθυντικός αριθμός: epitaphs ^(en)

1. επιτάφια επιγραφή, εγχάραξη, κείμενο κτλ
2. η σημαντικότερη (-ες) παρακαταθήκη του νεκρού