estro

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

estro < -estr- + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	estro	estroj
αιτιατική	estron	estrojn

estro ^(eo)

1. αρχηγός
2. (μεταφορικά) διευθυντής