indictus
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Λατινικά (la)[επεξεργασία]
Μετοχή[επεξεργασία]
indictus, -a, -um
- μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος indico
Επίθετο[επεξεργασία]
indictus, -a, -um
- άρρητος, που δεν λέγεται
Κλίση[επεξεργασία]
ενικός | πληθυντικός | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
ονομαστική | indictus | indicta | indictum | indictī | indictae | indicta |
γενική | indictī | indictae | indictī | indictōrum | indictārum | indictōrum |
δοτική | indictō | indictae | indictō | indictīs | indictīs | indictīs |
αιτιατική | indictum | indictam | indictum | indictōs | indictās | indicta |
κλητική | indicte | indicta | indictum | indictī | indictae | indicta |
αφαιρετική | indictō | indictā | indictō | indictīs | indictīs | indictīs |
Πηγές[επεξεργασία]
- indictus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.