konsekvenco

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

konsekvenco < konsekvenc + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	konsekvenco	konsekvencoj
αιτιατική	konsekvencon	konsekvencojn

konsekvenco ^(eo)

• συνέπεια