loquor

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

loquor < (ινδοευρωπαϊκή ρίζα) *la- (μιλώ, φωνάζω). Συγγενή: (αρχαία ελληνική) λάσκω ή από το λέγω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈlo.kʷor/

Ρήμα

loquor ^(la)

• κουβεντιάζω, μιλώ, συνομιλώ

Συνώνυμα

• for
• dico
• aio

Συγγενικές λέξεις

• loquacitas
• loquaciter
• loquaculus
• loquelaris

Σύνθετα

• alloquor
• circumloquor
• colloquor
• eloquor
• interloquor
• locutio
• locutor
• locutuleius
• locutuleus
• locutus
• loquax
• loquela
• loquens
• loquentia
• loquitor
• obloquor
• praeloquor
• proloquor
• traloquor

Κλίση

Γ' συζυγία (αποθετικό) (loquor, locutus sum, loqui)

Παθητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: loquŏr, loquĕris (-re), loquĭtur, loquĭmur, loquĭmini, loquuntur. Υποτακτική: loquăr, loquāris (-re), loquātur, loquāmur, loquāmini, loquantur. Προστακτική: -, loquĕre, -, -, loquĭmini, -. Απαρέμφατο: loquī Μετοχή: loquens, -ens, -ens (γεν. loquentis) Παρατατικός Οριστική: loquēbăr, loquēbāris (-re), loquēbātur, loquēbāmur, loquēbamĭnī, loquēbantur. Υποτακτική: loquĕrĕr, loquĕrēris, loquĕrētur, loquĕrēmur, loquĕrēmini, loquĕrentur. Μέλλοντας Οριστική: loquăr, loquēris, loquētur, loquēmur, loquēmini, loquentur. Υποτακτική: locuturus-a-um sim, sis, sit, locuturi-ae-a simus, sitis, sint. Προστακτική: -, loquĭtor, loquĭtor, -, -, loquuntor. Απαρέμφατο: locuturum-am-um/-os-as-a esse. Μετοχή: locuturus-a-um Παρακείμενος Οριστική: locutus-a-um sum, es, est, locuti-ae-a sumus, estis, sunt. Υποτακτική: locutus-a-um sim, sis, sit, locuti-ae-a simus, sitis, sint. Απαρέμφατο: locutum-am-um/-os-as-a esse. Μετοχή: locutus-a-um Υπερσυντέλικος Οριστική: locutus-a-um eram, eras, erat, locuti-ae-a eramus, eratis, erant. Υποτακτική: locutus-a-um essem, esses, esset, locuti-ae-a essemus, essetis, essent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: locutus-a-um ero, eris, erit, locuti-ae-a erimus, eritis, erunt. Απαρέμφατο: locutum-am-um/-os-as-a fore. Σουπίνο locutum, locutu Γερούνδιο loquendi-o-um-o