mannerism

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία en

mannerism < manner + -ism

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmænəˌrɪzəm/

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
mannerism	mannerisms

mannerism ^(en)

1. (τέχνη) μανιερισμός
2. ιδιομορφία, ιδιαιτερότητα, τρόπος συμπεριφοράς
   • ≈ συνώνυμα: habitual gesture, trait
3. επιτήδευση, προσποίηση
   • ≈ συνώνυμα: affectation, idiosyncrasy
4. ύφος