minune

Ρουμανικά (ro)

Ουσιαστικό

minune ^(ro) θηλυκό

• το θαύμα

Κλίση

    κλίση του minune

	ενικός		πληθυντικός
	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση	αόριστη άρθρωση	οριστική άρθρωση
ονομαστική	o minune	minunea	nişte minuni	minunile
γενική	a unei minuni	minunii	a unor minuni	minunilor
δοτική	a unei minuni	minunii	a unor minuni	minunilor
αιτιατική	o minune	minunea	nişte minuni	minunile
κλητική	—	-	—	-