obsolescence

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

obsolescence ^(en)

1. απαξίωση, φθορά (κατά λέξη παλαίωση, απώλεια)
2. απαρχαίωση, μη συμβατότητα με την σύγχρονη εποχή ή τεχνολογία

Εκφράσεις

• planned obsolescence : προγραμματισμένη φθορά, προγραμματισμένη απαξίωση (για προϊόντα που σχεδιάζονται επί τούτου να έχουν μικρή διάρκεια ζωής ώστε να αυξάνεται η κατανάλωση)

---

Γαλλικά (fr)

Ουσιαστικό

obsolescence ^(fr) θηλυκό

1. η βαθμιαία αχρήστευση ενός αντικειμένου, όχι λόγω της τακτικής χρήσης του αλλά λόγω της τεχνικής προόδου, των συνηθειών των ανθρώπων, της μόδας και άλλων παραμέτρων ανεξαρτήτων του ίδιου του αντικειμένου

Συγγενικά

• obsolescent
• obsolète