obstinate

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

obstinate < μέση αγγλική obstinate, obstinat < λατινική obstinātus παθητική μετοχή του obstinō

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɒb.stɪ.nət/ και /ˈɒb.stɪ.nɪt/ (ΗΒ)

ΔΦΑ : /ˈɑb.stə.nət/ και /ˈɑb.stə.nɪt/ (ΗΠΑ)

Ήχος (ΗΠΑ) 

Επίθετο

obstinate ^(en)

1. πεισματάρης

   ≈ συνώνυμα: bloody-minded, persistent, stubborn, pertinacious

   my obstinent neighbours refused to leave the house even when ordered by the police

   οι πεισματάρηδες γείτονές μου αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι ακόμη και όταν τους διέταξε η αστυνομία

2. (για άβια αντικείμενα) ανένδοτος, ασταμάτητος

   ≈ συνώνυμα: persistent, unrelenting, inexorable

Συγγενικές λέξεις

• obstinacy
• obstinately
• obstinateness