ornière

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
ornière	ornières

Ετυμολογία

ornière < (κληρονομημένο) παλαιά γαλλική ordiere (για το οποίο δείτε τη λατινική orbita, θηλυκό) με την επίδραση του orne, (αρσενικό)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɔʁ.njɛʁ/

ομόηχο: ornières

Ουσιαστικό

ornière ^(fr) θηλυκό

• η πεπατημένη

Ρηματικός τύπος

ornière ^(fr)

1. α΄ ή γ΄ πρόσωπο ενικού οριστικής & υποτακτικής ενεστώτα του orniérer
2. β΄ πρόσωπο ενικού προστακτικής του orniérer

Πηγές

• ornière - Dictionnaire de français (Λεξικό της γαλλικής γλώσσας) - Larousse online
• ornière - CNRTL (Centre National de Resources Textuelles et Lexicales, 2005) από το Trésor de la langue française informatisé