ostrea

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

ostrĕa < (άμεσο δάνειο) αρχαία ελληνική ὄστρεα, πληθυντικός του ὄστρεον που θεωρήθηκε ενικός. Για το ίδιο φαινόμενο δείτε ρετάλι.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɔs.tre.a/ (κλασική λατινική)

τυπογραφικός συλλαβισμός : o‐strĕ‐a

Κύριο όνομα

ostrĕa, -ae ^(la)

• το στρείδι, το μύδι

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ostrĕa	ostrĕae
γενική	ostrĕae	ostrĕārum
δοτική	ostrĕae	ostrĕīs
αιτιατική	ostrĕam	ostrĕās
κλητική	ostrĕa	ostrĕae
αφαιρετική	ostrĕā	ostrĕīs
(α' κλίση)

Απόγονοι

ostrea (λατινικά)

⇒ παλαιά γαλλικά: ostre > oistre (όπου δείτε άλλους απογόνους)

⇒ ισπανικά: ostra

⇒ ιταλικά: ostrica

⇒ πορτογαλικά: ostra

Πηγές

• ostrea - Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette [Γκαφιό, Φελίξ (1934) Εικονογραφημένο λατινογαλλικό λεξικό, Ασέτ] (στα γαλλικά)
• ostrea - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.