placeholder

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

placeholder ^(en)

1. πληρεξούσιος
2. αντικαταστάτης (συνήθως μέχρι να έρθει το αρχικό άτομο)
3. αντιφραστική λέξη
4. λέξη που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για φαινόμενο, μέχρι η πιθανή μελλοντική ευρύτερη κατανόησή του οδηγήσει σε πιο αντιπροσωπευτική λέξη (λόγω συνήθειας συχνά στην φυσική όμως παραμένει η ασαφής λέξη πχ. ακτίνες-χ, αντίθετα στην βιοταξωνυμία έχουν υπάρξει διορθώσεις)
5. (πληροφορική) σύμβολο υποκατάστασης, σύμβολο κράτησης θέσης