plena

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

plena < plen- + -a

Επίθετο

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	plena	plenaj
αιτιατική	plenan	plenajn

plena ^(eo)

• γεμάτος, πλήρης, απόλυτος

---

Καταλανικά (ca)

Κλιτή μορφή επιθέτου

plena ^(ca)

• θηλυκό του plen

---

Λατινικά (la)

Κλιτή μορφή επιθέτου

• θηλυκό του plenus, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού
• ουδέτερο του plenus, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού