recoil

Αγγλικά (en)

ενεστώτας	recoil
γ΄ ενικό ενεστώτα	recoils
αόριστος	recoiled
παθητική μετοχή	recoiled
ενεργητική μετοχή	recoiling

Ρήμα

recoil ^(en)

• (αμετάβατο) κλοτσάω, για πυροβόλα όπλα που τινάζονται προς τα πίσω κατά την εκπυρσοκρότηση

  ⮡  This rifle recoils.

  Αυτό το όπλο κλοτσάει.

  ≈ συνώνυμα: kick

Πηγές

• recoil - Oxford Learner's Dictionaries