remaneo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

remaneo < re + maneo

Προφορά

ΔΦΑ : /reˈma.ne.oː/

Ρήμα

remaneo ^(la)

1. παραμένω

Κλίση

B' συζυγία (remaneo, remansi, -, remanere)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: remaneō, remanes, remanet, remanemus, remanetis, remanent. Υποτακτική: remaneăm, remaneās, remaneăt, remaneāmus, remaneātis, remaneant. Προστακτική: -, remane, -, -, remanete, -. Απαρέμφατο: remanere. Μετοχή: remanens, remanens, remanens (-ntis). Παρατατικός Οριστική: remanebăm, remanebās, remanebăt, remanebāmus, remanebātis, remanebant. Υποτακτική: remanerĕm, remanerēs, remanerĕt, remanerēmus, remanerētis, remanerent. Μέλλοντας Οριστική: remanebō, remanebĭs, remanebĭt, remanebĭmus, remanebĭtis, remanebunt. Προστακτική: -, remanetō, remanetō, -, remanetōte, remanentō. Παρακείμενος Οριστική: remansī, remansīstī, remansĭt, remansĭmus, remansīstis, remansērunt (ή remansēre). Υποτακτική: remansĕrĭm, remansĕrĭs, remansĕrĭt, remansĕrĭmus, remansĕrĭtis, remansĕrint. Απαρέμφατο: remansisse Υπερσυντέλικος Οριστική: remansĕrăm, remansĕrās, remansĕrăt, remansĕrāmus, remansĕrātis, remansĕrant. Υποτακτική: remansissĕm, remansissēs, remansissĕt, remansissēmus, remansissētis, remansissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: remansĕro, remansĕrĭs, remansĕrĭt, remansĕrĭmus, remansĕrĭtis, remansĕrint. Γερούνδιο remanendī, remanendō, remanendum, remanendō.