studeo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

studeo < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

studeo ^(la)

1. σπουδάζω, ασχολούμαι

Κλίση

B' συζυγία (studeo, studui, -, studere)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: studeō, studes, studet, studemus, studetis, student. Υποτακτική: studeăm, studeās, studeăt, studeāmus, studeātis, studeant. Προστακτική: -, stude, -, -, studete, -. Απαρέμφατο: studere. Μετοχή: studens, studens, studens (-ntis). Παρατατικός Οριστική: studebăm, studebās, studebăt, studebāmus, studebātis, studebant. Υποτακτική: studerĕm, studerēs, studerĕt, studerēmus, studerētis, studerent. Μέλλοντας Οριστική: studebō, studebĭs, studebĭt, studebĭmus, studebĭtis, studebunt. Προστακτική: -, studetō, studetō, -, studetōte, studentō. Παρακείμενος Οριστική: studuī, studuīstī, studuĭt, studuĭmus, studuīstis, studuērunt (ή studuēre). Υποτακτική: studuĕrĭm, studuĕrĭs, studuĕrĭt, studuĕrĭmus, studuĕrĭtis, studuĕrint. Απαρέμφατο: studuisse Υπερσυντέλικος Οριστική: studuĕrăm, studuĕrās, studuĕrăt, studuĕrāmus, studuĕrātis, studuĕrant. Υποτακτική: studuissĕm, studuissēs, studuissĕt, studuissēmus, studuissētis, studuissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: studuĕro, studuĕrĭs, studuĕrĭt, studuĕrĭmus, studuĕrĭtis, studuĕrint. Γερούνδιο studendī, studendō, studendum, studendō.