verge

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
verge	verges

verge ^(en)

1. ράβδος, ενδεικτική αξιώματος (→ δείτε τη λέξη verger)
2. όριο, σύνορο, μεταίχμιο
3. (μεταφορικά) στο χείλος, κοντεύω, είμαι πολύ κοντά σε κάποιο όριο

   ↪ He brought the country to the verge of war.

   Έφερε τη χώρα στο χείλος του πολέμου.

   ↪ She was on the verge of crying.

   Κόντευε να κλάψει.

   ↪ She brought him to the verge of madness.

   Κόντεψε να τον τρελάνει.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη brink

Εκφράσεις

• on the verge of

Ρήμα

ενεστώτας	verge
γ΄ ενικό ενεστώτα	verges
αόριστος	verged
παθητική μετοχή	verged
ενεργητική μετοχή	verging

verge ^(en)

• συνορεύω, πλησιάζω, κοντεύω (πχ για μεγέθη)

Πηγές

• verge (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• verge (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 464. ISBN 9780194325684. , λήμμα: κοντεύω

---

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

verge < λατινική virga

Προφορά

ΔΦΑ : /vɛʁʒ/

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
verge	verges

verge ^(fr) θηλυκό

1. η γιάρδα
2. ξύλινο ή μεταλλικό στέλεχος, ράβδος, βέργα
3. το πέος

---

Ιταλικά (it)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ενικός	πληθυντικός
verga	verge

verge ^(it)

• πληθυντικός αριθμός του verga