μάγιστρος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μάγιστρος < από το λατινικό magister (άρχοντας, επιβλέπων)

Ουσιαστικό

μάγιστρος αρσενικό ( & μαΐστωρ)

• ο μάγιστρος ή μάγιστρος των οφφικίων ήταν σημαντικός υπουργός του βυζαντινού κράτους και αυτοκρατορικός σύμβουλος αρμόδιος επί πολλούς αιώνες για την αυτοκρατορική φρουρά, τις παραμεθόριες αμυντικές δυνάμεις, την υπηρεσία ασφαλείας (την νεοελληνική ΚΥΠ τρόπον τινά, αλλά εστιασμένη σε "εσωτερικούς εχθρούς") και τα εργοστάσια.

Συγγενικά

• μάστορας
• μάγος
• μαΐστρος
• μαζορέτα

Μεταφράσεις

    μάγιστρος

αγγλικά : magister (en), magister officiorum (en)