ἐράω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐράω < ἐράσω

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	ἐράω-ῶ	ἐρῶμαι
Παρατατικός	ἤρων
Μέλλοντας		ἐρασθήσομαι (με ενεργ.σημασία)
Αόριστος		ἠράσθην (με ενεργ. σημασία)
Παρακείμενος		ἤρασμαι
Υπερσυντέλικος
Συντελ.Μέλλ.

Ρήμα

ἐράω - ἐρῶ, ιωνικός τύπος: ἐρέω

1. είμαι ερωτευμένος
2. επιθυμώ σφόδρα
3. κάνω εμετό, αδειάζω, εκκενούμαι (δείτε πιο κάτω και στα ομώνυμα)

Συγγενικά

• ἐραστής και θηλ. ἐράστρια
• ἐραστός
• ἐράσμιος
• ἐρατεινός
• ἐραστριάω
• Ἐρατώ (μία από τις μούσες)

Ομώνυμα / Ομόηχα

• ἐράω: κάνω εμετό, βγάζω διάφορες εκκρίσεις, κενώ < ίσως από την λέξη ἔρα (γη) Πάντοτε σύνθετο (ἐξερῶ, κατερῶ, συνερῶ)
• αἰρέω-ῶ και αἴρω