ἄχος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἄχος < αβέβαιης ετυμολογίας, συγγενές των ἄγχω, ἄγνυμαι, ἀχέω, Ἀχέρων

Ουσιαστικό

ἄχος-ἄχεος ουδέτερο

• θλίψη, στενοχώρια, καημός, πόνος (κυρίως ψυχικός), οδύνη, θρήνος, βαθιά μελαγχολία

• μετὰ δὲ λέγουσι ὡς ἡ παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος, ὁ δέ μιν ἔθαψε... μετά λένε ότι το κορίτσι κρεμάστηκε από την απελπισία του και εκείνος την έθαψε... (Ηρόδοτος, Ευτέρπη 131)

Συγγενικά

• ἀχέω
• ἀχεύω
• ἀκαχίζω
• ἄγνυμαι
• ἄχομαι
• ἀχήν
• Ἀχέρων
• πιθανόν και τα ἄχθος, ἄχθομαι