βαλλίζω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

βαλλίζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *bal- (=κουνώ, χορεύω)

Ρήμα

βαλλίζω (σύνηθες στη Σικελία και τη Μεγάλη Ελλάδα)

1. ρίχνω τα πόδια μου εδώ κι εκεί
2. χορεύω

   ≈ συνώνυμα: κωμάζω, χορεύω

   • ὅτι τὸ βαλλίζειν ἤτοι κωμάζειν ἢ χορεύειν ἤ τι τοιοῦτον καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ παραγόμενον ὁ βαλλισμός, παρὰ πολλοῖς τῶν ἀρχαίων εὕρηται, ᾿Επίχαρμός τε γάρ φησι καὶ Σώφρων καὶ ῎Αλεξις μέμνηται τῆς λέξεως. (Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, 2, 1, 173, 20-22)
   • Τίς ἐκ πάντων τούτων δύναται ἀποδεῖξαι ὅτι ἁρμόζει Χριστιανοῖς κιθαρίζειν, ἢ ὀρχεῖσθαι, ἢ βαλλίζειν, ἢ χοραυλεῖν, ἢ ἐπιφωνεῖν, ἢ μαντεύεσθαι, ἢ ποιεῖν τὰ λεγόμενα φυλακτήρια, ἢ φορᾶν αὐτά, ἢ ἐπερωτᾶν δαίμοσιν, ἢ μεθύσκεσθαι, ἢ ἀνέχεσθαι τῶν τὰ τοιαῦτα παράνομα ποιούντων ἔργα; (Εφραίμ ο Σύρος, Ὅτι οὐ δεῖ παίζειν Χριστιανούς, 241, 8-12)
3. σκιρτώ
4. πηδώ

Συγγενικά

• (νέα ελληνική) μπαλέτο
• (νέα ελληνική) μπάλος

Αλλόγλωσσα παράγωγα

• αγγλικά: ball
• γαλλικά: ballet
• ιταλικά: ballare
• λατινικά: ballo