ῥεῦμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ῥεῦμα < ῥέω

Ουσιαστικό

ῥεῦμα ουδέτερο

1. αυτό που ρέει, κυλάει
2. το ρέμα του ποταμού
3. (μεταφορικά) πλημμύρα, ροή μεγάλου αριθμού ομοειδών, π.χ. ανθρώπων κ.λπ.

   • ῥεῦμα Περσικοῦ στρατοῦ / ῥεύματα ἐπῶν

4. αυτό που μονίμως αλλάζει, που παρουσιάζει σταθερά διακυμάνσεις

   • τὸ τῆς τύχης ῥεῦμα μεταπίπτει ταχύ

5. (ιατρική) εκκρίσεις του οργανισμού

   • κόρυζα ἐγγένηται καὶ ῥεῦμα κινηθῇ διὰ τῶν ῥινῶν (Ιπποκράτης, Περί Αρχαίης Ιητρικής, 18)

Συγγενικά

• ῥευματικός
• ῥευματόω
• ῥοή
• ῥοῦς
• ῥῦσις
• ῥευστός