ἀπόστροφος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀπόστροφος	τὸ ἀπόστροφον	οἱ, αἱ ἀπόστροφοι	τὰ ἀπόστροφα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀποστρόφου	τοῦ ἀποστρόφου	τῶν ἀποστρόφων	τῶν ἀποστρόφων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀποστρόφῳ	τῷ ἀποστρόφῳ	τοῖς, ταῖς ἀποστρόφοις	τοῖς ἀποστρόφοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἀπόστροφον	τὸ ἀπόστροφον	τοὺς, τὰς ἀποστρόφους	τὰ ἀπόστροφα
Κλητική	ἀπόστροφε	ἀπόστροφον	ἀπόστροφοι	ἀπόστροφα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀποστρόφω
Γενική-Δοτική			ἀποστρόφοιν

Ετυμολογία

ἀπόστροφος < ἀποστρέφω

Επίθετο

ἀπόστροφος αρσενικό ή θηλυκό, ἀπόστροφον ουδέτερο

1. που έχει στραφεί αλλού
2. απομακρυσμένος
3. αποτρόπαιος, φοβερός
4. (ουσιαστικοποιημένο) τὰ ἀπόστροφα: τα απομακρυσμένα μέρη
5. (ουσιαστικοποιημένο) ἡ ἀπόστροφος:
   1. αποστροφή
   2. Πρότυπο:γραμμ απόστροφος
   3. Πρότυπο:θεατρ (κωμωδία) (η στροφή του χορού στην) παράβαση