κυνόδοντας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κυνόδοντας	οι	κυνόδοντες
γενική	του	κυνόδοντα	των	κυνοδόντων
αιτιατική	τον	κυνόδοντα	τους	κυνόδοντες
κλητική		κυνόδοντα		κυνόδοντες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυνόδοντας < αρχαία ελληνική κυνόδους < κυν- (< κύων) + οδοντ- (< ὀδούς) + -ας

Προφορά

→ λείπει η προφορά Μπορείτε να βοηθήσετε;

η θέση των κυνόδοντων της άνω γνάθου στην οδοντοστοιχία του ενηλίκου και του παιδιού

Ουσιαστικό

κυνόδοντας αρσενικό

• Πρότυπο:ανατ το τρίτο από τη μέση δόντι στην ανθρώπινη οδοντοστοιχία, αυτό που βρίσκεται μεταξύ των τομέων στο κέντρο του στόματος και των προγομφίων· είναι μεγαλύτερο σε ύψος από τα άλλα δόντια και αιχμηρό στην άκρη του
• (παλαιοβιολογία) Κυνοδόντιο, υπόταξη των θηριαψιδωτών της τριασικής περιόδου

Συνώνυμα

• σκυλόδοντο

Μεταφράσεις

    κυνόδοντας

αγγλικά : canine (en), cuspid (en), fang (en), dogtooth (en) γαλλικά : canine (fr), croc (fr) φινλανδικά : kulmahammas (fi)