πλήρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πλήρης	η	πλήρης	το	πλήρες
γενική	του	πλήρους*	της	πλήρους	του	πλήρους
αιτιατική	τον	πλήρη	την	πλήρη	το	πλήρες
κλητική		πλήρη(ς)		πλήρης		πλήρες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πλήρεις	οι	πλήρεις	τα	πλήρη
γενική	των	πλήρων	των	πλήρων	των	πλήρων
αιτιατική	τους	πλήρεις	τις	πλήρεις	τα	πλήρη
κλητική		πλήρεις		πλήρεις		πλήρη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «πλήρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πλήρης < αρχαία ελληνική πλήρης < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pleh₁-r-

Επίθετο

πλήρης, -ης, -ες

1. που έχει γεμίσει και δε χωράει άλλο

   ≈ συνώνυμα: γεμάτος, φίσκα

   ≠ αντώνυμα: άδειος, κενός

2. με μεγάλη ποσότητα από κάτι, γεμάτος
   • πλήρης ημερών: για κάποιον που έζησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα
   • (μεταφορικά) : πλήρης χαράς
3. ολοκληρωμένος, χωρίς ελλείψεις

   ≈ συνώνυμα: κομπλέ

4. στον υπέρτατο βαθμό

   ≈ συνώνυμα: ολοκληρωτικός, απόλυτος

Συγγενικά

• πληρότητα
• αναπλήρωση
• υπερπλήρωση

Μεταφράσεις

    πλήρης

αγγλικά : full (en), complete (en), ασύντμητος: unabridged enm	-- * { γαλλικά : complet (fr) ρουμανικά : complet (ro)